piątek, 7 listopada 2014

Angela Ottone i cyberprzestrzeń

Czy to możliwe by, jeden ledwie, skromny post sprzed 3 lat zakłócał skutecznie tzw. widzialność tego, równie skromnego, bloga?  

O Angeli pisałam, po raz pierwszy, 23.02.2012 gdy przygotowywałam do publikacji jej "powrocławskie odczucia"- impresje z grudniowego stażu w 1993. Tamte odczucia opublikowałam ledwie kilka dni później - 27.02.2012. Wszystko zdawało się być "normalnie" aż do dziś. Bo dziś odkryłam zjawisko, zdawałoby się, niewiarygodne.

Chcąc wejść z telefonu na stronę własnego blogu stwierdziłam ze zgrozą; teoretycznie prosto z wyszukiwarki można przenieść się - w sam środek pulpitu nawigacyjnego zapisków Ewy. Co tam środek pulpitu; otwierała się możliwość przeniesienia się na kartę edycji postu. Dałby kto wiarę? Jęknęłam zatem jedynie, cichutko, będąc już choć częściowo uodporniona na najdziwniejsze turbulencje mojego komputerowego wszechświata. 
Co ciekawsze, na publicznie dostępnej stronie nic nie wykazało nieprawidłowości, wyświetlony z nieszczęsnego pulpitu podgląd postu wyglądał zwyczajnie. Dopiero próba edycji odkryła nieodgadnioną a nagą prawdę. Post nie poddawał się żadnej edycji, a zdjęcia widziane przed chwilą nie istniały. Post skasowałam, piszę go niejako od nowa, by w cyberprzestrzeni nie pozostawić nieodgadnionej, czarnej dziury. 

W stażu Głos i Ciało Angela uczestniczyła: 14-20.12.1993

Miał miejsce w Sali mieszczącej się przy wrocławskim Rynku, Tej Sali, przez lata potocznie zwanej czarną. Czarną, ze względu na kolor ścian bowiem jej przeszłość to, wręcz kultowa, świetlista jasność. Tę szeroko znaną przestrzeń nazywamy obecnie Salą Teatru Laboratorium. Wówczas należała do Ośrodka Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych. [W latach 1989-2006 taką właśnie nazwę nosił dzisiejszy Instytut im. Jerzego Grotowskiego]. 
Po wszechobecnej czerni ścian od dawna nie ma już śladu, od kiedy odsłonięto oryginalne, przepiękne, lekko zwietrzałe cegły. 


Angela Ottone - aktorka, reżyserka, animatorka kultury w zakresie teatrologii, pedagog i tłumaczka. Jest absolwentką Akademii de Filodrammatici w Mediolanie oraz Wydziału Języka i Kultury Włoskiej dla Obcokrajowców w Pizie. Współpracowała, m.in. z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych Gardzienice, Stowarzyszeniem Teatr Węgajty czy Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Była promotorem Grupy Studnia O. - pierwszej w Polsce grupy zajmującej się sztuką opowiadania i tradycją literatury ustnej. Współpracuje z Włoskim Instytutem Kultury i Akademią Muzyczną w Warszawie. Uważa, że teatr może bardzo pomagać w rozwoju komunikacji językowej, w szczególności międzykulturowej.

W Polsce, już na stałe, zamieszkała w 92., gdy ukończyła 3-letni staż przyznany jej przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Włoch w dziedzinie teatrologii.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz